۲۹ بهمن روز سپندارمذگان گرامی باد

در ایران باستان سال دارای 12 ماه 30 روزه بوده و هر یک از این  

روزها نام ویژه ای  داشته است. رسم بر این بود که هرگاه نام روز با  

نام ماه برابرمی شد آن را جشن می گرفتند و برای نامیدن جشن از نام  

ماه با پسوند"گان" استفاده می کردند. 

30 نام برای 30 روز هر ماه زرتشتی : 

1-اورمَزد 2-وَهمَن 3- اَردیبهشت 4-شهریور 5-سپَندارمَذ  6-خورداد 

7-اَمرداد 8-دی بآذر 9- آذر10-آبان 11-خور 12-ماه 13-تیر 

 14- گوش 15- دی بمهر 16-مهر 17-سروش 18-رَشن 

19-فروردین 20-ِورَهرام 21-رام 22-باد 23-دی بدین 24-دین 

25-اَرد 26-اَشتاد 27-آسمان 28-زامیاد 29-مانتره سپند 30-اَنارام 

نام 5 روز آخر سال: اَهنوَد- اُشتَوَد- سپَنتَمَد- وهوخشَترَ- وهیشتوایش 

جشن اسفندگان : 

روز پنجم از ماه دوازدهم سال است (مطابق با 29 بهمن کنونی).  

این واژه با معنی  "سازگاری ، فروتنی و بردباری نیک " است .  

در شکل معنوی ومینوی اش نماد بردباری و سازگاری اهورامزداست  

و در جهان مادی وخاکی نگهبانی زمین به وی سپرده شده است. این  

جشن همراه با آداب ورسوم و تشریفاتی ویژه برگزار می شد. این  

جشن ویژه زنان بوده و به مناسبت تجلیل و بزرگداشت شان برپا  

می گشت. اسفند (سپندارمذ) ایزد موکل بر زمین و ایزد حامی و  

نگاهبان زنان شوهر دوست و پارسا و درست کار بوده و به همین  

مناسبت این روز، عید زنان قرار داشت وجشن "مزد گیران"  

نامگذاری شده و مردان جهت قدردانی ، پاداشی به شکل هدایا به  

همسرشان می دادند.