پنج اسفند روز بزرگداشت خواجه نصیر طوسی و روز مهندس مبارک

حکایتی کوتاه از زندگی خواجه:

نا امیدی خردمندان را هم به زمین می زند

خواجه نصیر الدین طوسی پس از مدتها وارد زادگاه خویش طوس  

شد .سراغ دوست دانای دوران کودکی خویش را گرفت مردم گفتند او 

حکیم شهر ماست اما یک سال است تنها نفس سرد از سینه اش بیرون  

می آید و نا امیدی در وجودش رخنه نموده است . 

 

خواجه به دیدار دوست گوشه نشین خویش رفت و دید آری او تمام  

پنجره های امید به آینده را در وجود خویش بسته است . به دوست  

خویش گفت تو دانا و حکیمی اما نه به آن میزان که خود را از  

دردسر نا امیدی رهانی ، دوستش گفت دیگر هیچ شعله امیدی نمی  

تواند وجودم را در این جهان رو به نیستی گرما بخشد ، خواجه گفت  

اتفاقا هست دستش را گرفت و گفت می خواهم قاضی نیشابور باشی ،  

و می دانم از تو کسی بهتر نخواهم یافت .

ارد بزرگ اندیشمند یگانه کشورمان می گوید : اندیشه و انگاره ای  

که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد ناتوان و بیمار است .

می گویند یک سال پس از آن عده ایی از بزرگان طوس به دیدار  

قاضی نیشابور رفتند و با تعجب دیدند هر داستانی بر زبان قاضی  

می آید امیدوارانه و دلگرم کننده است .

۲۹ بهمن روز سپندارمذگان گرامی باد

در ایران باستان سال دارای 12 ماه 30 روزه بوده و هر یک از این  

روزها نام ویژه ای  داشته است. رسم بر این بود که هرگاه نام روز با  

نام ماه برابرمی شد آن را جشن می گرفتند و برای نامیدن جشن از نام  

ماه با پسوند"گان" استفاده می کردند. 

30 نام برای 30 روز هر ماه زرتشتی : 

1-اورمَزد 2-وَهمَن 3- اَردیبهشت 4-شهریور 5-سپَندارمَذ  6-خورداد 

7-اَمرداد 8-دی بآذر 9- آذر10-آبان 11-خور 12-ماه 13-تیر 

 14- گوش 15- دی بمهر 16-مهر 17-سروش 18-رَشن 

19-فروردین 20-ِورَهرام 21-رام 22-باد 23-دی بدین 24-دین 

25-اَرد 26-اَشتاد 27-آسمان 28-زامیاد 29-مانتره سپند 30-اَنارام 

نام 5 روز آخر سال: اَهنوَد- اُشتَوَد- سپَنتَمَد- وهوخشَترَ- وهیشتوایش 

جشن اسفندگان : 

روز پنجم از ماه دوازدهم سال است (مطابق با 29 بهمن کنونی).  

این واژه با معنی  "سازگاری ، فروتنی و بردباری نیک " است .  

در شکل معنوی ومینوی اش نماد بردباری و سازگاری اهورامزداست  

و در جهان مادی وخاکی نگهبانی زمین به وی سپرده شده است. این  

جشن همراه با آداب ورسوم و تشریفاتی ویژه برگزار می شد. این  

جشن ویژه زنان بوده و به مناسبت تجلیل و بزرگداشت شان برپا  

می گشت. اسفند (سپندارمذ) ایزد موکل بر زمین و ایزد حامی و  

نگاهبان زنان شوهر دوست و پارسا و درست کار بوده و به همین  

مناسبت این روز، عید زنان قرار داشت وجشن "مزد گیران"  

نامگذاری شده و مردان جهت قدردانی ، پاداشی به شکل هدایا به  

همسرشان می دادند.

وصیت نامه ی داریوش کبیر

اینک که من از دنیا میروم 25 کشور جزوامپراطوری ایران است. 

در تمام این کشورها پول ایران رواج دارد و ایرانیان در آن کشورها  

دارای احترام هستند ومردم آن کشورها نیز در ایران محترم شمرده  

می شوند. جانشین من خشایار باید بداند همانند من در حفظ این کشور  

بکوشد و راه نگهداری این سرزمین ها این است که در امور داخلی 

آن ها دخالت نکند و مذهب و شعایرآن ها را محترم بشمارد. اکنون که  

من از دنیا میروم تو 12 کرور  زر در خزانه سلطنتی داری و این  

زرها یکی از ارکان قدرت توست زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر  

نمی باشد بلکه به ثروت نیز می باشد البته به خاطر داشته باش که تو  

باید به زرها بیفزایی نه اینکه از آن ها بکاهی. من نمی گویم که در   

مواقع ضروری از آن برداشت نکنی زیرا قاعده زر در زرخانه این  

است که هنگام ضرورت از آن برداشت کنی اما در اولین فرصت 

آنچه برداشتی برگردان.مادرت آتوسا به من حق دارد و پیوسته وسایل  

رضایت خاطرش را فراهم کن. 10 سال است که من مشغول ساختن  

انبار های غله در کشور هستم من روش ساختن این انبارها را که با  

سنگ بنا می شود و به شکل استوانه است را از کشور مصر آموختم  

و چون انبارها ...

تسلیت شهادت حضرت امام حسن مجتبی(ع)

  امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:  

  «بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ أَرْبَعُ أَصابِعَ، ما رَأَیتَ بِعَینَیکَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ  

   بِأُذُنَیکَ باطِلاً کَثیرًا.» 

  بین حقّ و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشمت بینى 

  حقّ است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیارى را بشنوى.

تسلیت رحلت رسول اکرم(ص)

  بخشى از اخلاق نیکوى پیامبر صلى اللّه علیه و اله(که تا به حال کمتربه آنها 

  اشاره شده):  

  رسول خدا صلى اللّه علیه و اله مال صدقه را نمى خورد. و در پاسخ دادن به 

  سخن کنیز و فرد تهى دست تکبر نمى ورزید.براى پروردگار خشمگین 

  مى شد، نه براى خود. حق را اجرا مى کرد اگر چه به زیان خود یا اصحابش 

  تمام مى شد.از طرف گروهى از مشرکین پیشنهاد کمک درمقابل گروه دیگرى 

  از مشرکین به آن حضرت شد در حالى که او کم یاور بود و حتى به یک فرد 

  نیازمند بود تا بر یارانش بیفزاید اما نپذیرفت و فرمود: ((من از مشرک  

  کمک نمى طلبم .))  

  در بین دشمنانش تنها و بدون پاسدار راه مى رفت ،از همه مردم متواضع تر 

  بود و از همه ساکت تراما نه از راه کبرو سخنش رساتر ازهمه بود بدون کلام 

  زاید. بر کسى ستم روا نمى داشت . هرکه ازاو معذرت مى خواست، عذرش 

  را  مى پذیرفت . شوخى مى کرد ولى جز سخن حق نمى گفت. مى خندید اما  

  نه با صداى بلند. بازى مباح و مجاز را مى دید و نهى نمى فرمود. 

  خداوند ما را به اطلاعت از دستور او و پیروى از رفتار او، موفق بدارد. 

  (( آمین رب العالمین . )) 

   منبع: 

www.imamjawad.net/htm/far/library/akhlagh/serah/payambar/serah.htm

تسلیت اربعین حسینی

  حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود. افسوس که به جای افکارش  

  زخم های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی  

  نامیدند. 

 دکتر علی شریعتی

حکایت

   یکی از حکما پسر را نهی همی کرد از بسیار خوردن که سیری مردم  

   را  رنجور کند. گفت: ای پدر گرسنگی خلق را بکشد. نشنیده ای که  

   ظریفان گفته اند به سیری مردن به که گرسنگی بردن؟  

   گفت:اندازه نگهدار. 

   کُلُوا وَاشرَبُوا وَ لاتُسرفُوا«بخورید و بیاشامید و اسراف مکنید». 

نه چنــــدان بخور کز دهانت برآید 

نه چنـدان که از ضعف جانت برآید

****

با آن که در وجود طعامست عیش نفس 

رنــج آورد طعام که بیش از قَدَر بود

گر گلشکر خوری به تکلّف زیان کنـــد 

ورنان خشک دیر خوری گلشکر بود

گلستان سعدی